Schoenen uit en wierook aan...

Op dinsdag 5 juli verlaten we Sereno en Kumari en komt Makintha ons weer ophalen met zijn tuktuk om naar Anuradhapura te vertrekken. Een hele trip, en niet echt de meest comfortabele reiswijze, aangezien we weer behoorlijk opgepropt zitten. Maar we stoppen regelmatig en we bezorgen Makintha een vruchtbare dag!

Rond de middag komen we aan in Milano Tourist Rest. Een ruim hotel, rustig gelegen in een zijstraatje van de drukke grote stad. Helaas heeft het hotel geen zwembad dus trekken

we even later naar een ander hotel om daar te gaan zwemmen. Ze vragen belachelijk veel geld voor gebruik van het zwembad, maar onze nood aan verkoeling is zo groot dat we zwichten......

De volgende dag is een speciale dag. Een dag waarop ik heel graag gewoon thuis was geweest, dus ook een dag waarop ik nood had aan afleiding. We besluiten in de ochtend enkele tempels te gaan bezoeken. Een goede manier om samen met enkele wierookstokjes

positieve energie naar mama te sturen..... De tempel-site waar Anurad om bekend staat rekent echter weer dermate hoge inkomprijzen voor toeristen (30x het bedrag dat Sri Lankesen betalen), dat we beslissen alleen de interessante plaatsen rondom de site te doen. Die zijn ook de moeite waard. We huren fietsen en trappen ons een weg tussen de brommers, tuktuks en toeterende bussen..... Het fietsen is behoorlijk zwaar, aangezien er een flinke wind staat. Dat is dan wel weer prettig om alle zweet snel te doen drogen!

Onze eerste stop is bij de Tsurumuni Stupa. Deze boeddhistische tempel is 250 jaar voor Christus in opdracht van koning Devanmpiyatissa gebouwd door 600 kinderen. Onze jongens puffen opgelucht dat kinderarbeid vandaag de dag verboden is.... Dapper trappen we door naar de Sacred Bo Tree. Volgens de boeddhisten vond Siddhartha Gautama hier

245 jaar voor Christus verlichting, na 49 dagen aan een stuk te hebben gemediteerd. Zo werd hij op 35 jarige leeftijd officieel Boeddha. geheiligd boom is de oudste, geregistreerde boom. De plek is een bedevaartoord, en blijkbaar was het ook nog een feestdag vandaag, dus het is enorm druk bij de boom. De boom is heel groot, en wordt op verschillende plaatsen gestut omdat hij dreigt om te vallen. Alle gelovigen zijn in het wit gekleed dus we vallen erg op met onze felgekleurde kleren.... De bloemen die geofferd worden zijn daarentegen ook zeer

gekleurd. Prachtig....

De derde keer dat we onze schoenen achterlaten bij een schoenen-oppasser, is bij de Mirisaweti Stupa. Een enorme grote witte stupa, te vergelijken met een omgedraaide klok. Gelovigen lopen verschillende rondjes rond de stupa. Wij houden het bij eentje, aangezien onze blote voeten moeite hebben met de hete stenen....  

Voordat we terug naar ons hotel fietsen stoppen we nog bij Wessagiriya. Hier stond ooit een rotsklooster, waarvan nu niet meer veel terug te zien is dan de rotsen waar het klooster ooit rond gebouwd werd. We eten dan nog maar wat wadi-wadi's langs de kant van de weg, en trappen onze weg terug naar het hotel.

De rest van de dag blijven we in het hotel. De blog wordt bijgewerkt, foto's geselecteerd, handwasjes gedaan... En dat alles met de gsm en wifi binnen handbereik wachtend op goed nieuws uit Nederland...