Sweet Kandy

Dinsdagochtend 12 juli staan we op de stoep te wachten op een bus naar Kandy. De ene na de andere bus komt voorbij, luid toeterend met iemand in de deuropening die roept wat de bestemming is. We verstaan er maar weinig van dus we besluiten bij twee andere toeristen te gaan staan die ook naar Kandy willen. Zij vertellen ons dat er ook kleinere, blauwe bussen met airco naar Kandy rijden. Iets duurder, maar wel in twee uur in plaats van drie. Dat lijkt ons een goed plan, en nog geen vijf minuten later zitten we heerlijk koel in de blauwe bus. Alleen de chauffeur werkt niet echt mee.... Hij geeft gas en remt in een snel tempo En dat in combinatie met links en rechts inhalen en de bochtige wegen van de bergen is niet een erg goede combinatie. Binnen no time zijn beide kids wagenziek, en dan is zelfs twee uur erg lang. Gelukkig helpen de reispilletjes een beetje, maar het kleine beetje kleur dat de jongens tot nu toe hadden gekregen van de Sri Lankese zon was ver te zoeken.......

Opgelucht verlaten we in het centrum van Kandy de bus en brengt een tuktuk ons naar hotel Great Expeditor. Het is een aangename 25 graden in Kandy, maar tevens vallen ook de eerste regendruppels. Gelukkig worden het nooit buien...... De eigenaresse van het hotel is een lieve, rustige vrouw, wiens hand er bijna afvalt als je 'm schudt. We krijgen een kleine kamer, met twee extra matrassen op de grond, maar kunnen wel gebruik maken van de gezamenlijke woonkamer. De wifi is goed, dus de kids zijn al snel zoet met de tablet...

Na te zijn bekomen van de busrit maken we een wandeling rond het melk-meer in het centrum van Kandy. Het verkeer raast er als gekken omheen, maar toch is het een aangename wandeling van zo'n vier kilometer. We zien veel watervogels, schildpadden, ijsvogels, watermonitors van wel 2 meter, vissen en een waterslang. Tijn vindt zelfs een klein schildpadje op de stoep, dus die wordt met uitgebreid afscheid terug te water gelaten. Helaas betekent veel vogels ook veel vogelpoep. Sommige stukken onder de bomen zagen echt wit, en het kon natuurlijk niet uitblijven dat ook een van ons geraakt zou worden (ik mocht van Tijn niet zeggen wie)!

 

 

Aangezien we met deze aangename temperaturen weer meer energie lijken te hebben, gaan we te voet naar Odawattakele. Het is een stuk jungle aan de rand van de stad, dat ooit dienst deed als tuin van een koning. Al zien we alleen apen, het is een fijne wandeling.
's Avonds eten we Old Empire Café. Helaas zijn de porties hier niet berekend op in de groei zijnde pubers, dus stoppen we vervolgens nog even bij de Pizzahut.

Woensdag staan de Botanical Gardens op de planning. Er blijkt een bus naar toe te gaan, dus we staan weer braaf op de stoep te wachten. Als de zoveelste bus stopt, en wij met de Lonely Planet in de hand proberen aan te geven waar we heen willen, wordt er druk geknikt en ons een plaats aangewezen. Als we na een half uur rijden eens vragen hoe ver het nog is (het was namelijk maar 6 km), kijkt iedereen ons vragend aan. Botanical Gardens? No, not this bus! En dan kijkt iedereen weer voor zich alsof er niets aan de hand is. We besluiten dan maar uit te stappen en opnieuw een tuktuk aan te houden. Een klein uur later zijn we eindelijk op de plaats van bestemming.

De tuinen zijn groot, en redelijk artificieel. Maar de 'absurdheid' van enkele bomen is enorm. Je ziet soms niet eens meer waar de stam van een boom begint of eindigt, zo'n wirwar aan wortels, takken, stammen en luchtwortels. Dat nodigt uiteraard uit om te klimmen. Ook de vliegende honden spreken tot de verbeelding. Duizenden vleermuizen hangen als fruit in de bomen te bengelen. Wederom zeer bizar....

's Avonds gaan we naar een voorstelling van de Kandy Dancers. Chris en ik vinden het maar toeristisch en weinig origineel, maar de jongens vonden met name de vuuract wel cool. Vuurspuwen en over brandende kolen lopen blijft uiteraard tot hun verbeelding spreken. 

Aansluitend gaan we naar Sri Dalada Maligawa, de tempel van de Tand van Boeddha. Het is er druk, aangezien er drie keer per dag onder luid tromgeroffel ceremonies plaatsvinden. De reliek wordt door monniken bewaakt. Wij besluiten de hoektand van Boeddha te laten voor wat ie is en lopen de lange rij wachtende pelgrims voorbij...





Onze laatste dag in Kandy gaan we naar het treinstation om tickets te kopen voor een van de mooiste treintrajecten van Sri Lanka. Maar dat valt tegen.... Alle tickets zijn uitverkocht, ook al voor de dagen erna. Balend lopen we terug naar ons hotel, druk beredenerend wat onze opties zijn. Op de bonnefooi toch naar het treinstation gaan, ongereserveerde tickets kopen met het risico dat we het hele traject van drie uur moet staan, de bus nemen verder de bergen in met groot risico op wagenziekte, een privé taxi huren..... We overleggen met onze lieve hoteleigenaresse, en besluiten uiteindelijk te gaan voor de laatste optie. Ravi wordt onze driver, en zal tevens op enkele leuke plekjes stoppen onderweg. Probleem opgelost! Om het te vieren drinken we in cocktail in het Queens Hotel en dan snel terug naar het hotel zodat we bereikbaar zijn voor wederom spannend nieuws uit Nederland.

's Avond brengen we nog een bezoek aan Helga's Folly. Een zeer bizar hotel, in een stijl die Gaudi en Dali kruist, maar dan wel erg stoffig en met een duister kantje.... De eigenaresse heeft een Nederlandse moeder en een Sri Lankese vader. In het hotel verbleven al diverse artiesten en prominenten. Overnachten kost er maar liefst 200 dollar, maar als je een drankje neemt kun je er gratis ronddwalen. Tijn blijft dicht bij ons in de buurt. Hij vertrouwt het zaakje niet zo. Jaan plant zijn (hand)tekening in een van de reuzen-gastenboeken en is zelf meer dan tevreden over het resultaat.